Mijmering bij Veertig jaar Sint-Niklaaskoor (1976-2016)
Jozef Dumoulin
Of ik wou zorgen voor een verhaal van veertig jaar Sint-Niklaaskoor?
Een eenvoudige vraag van de bestuursleden van het koor. Waarop zij blijkbaar het antwoord wisten en het mij weer eens niet lukte om neen te zeggen. Niet dat er voor 1976 in onze kerk niet gezongen werd. Er is de twijfel of renaissancecomponist Clemens non Papa (1510-1555 of 1556) nu wel of niet in Diksmuide leefde en werkte, maar zover wil en kan ik nu ook niet terug gaan. Wel werd ik vanaf 1962 ook uitgenodigd door onderpastoor E.H. Reyserhove om mij aan te sluiten bij een beperkt aantal mannen die ter gelegenheid van de hoogdagen de gregoriaanse zang verzorgden. Ik herinner mij Maurice Laridon, collega’s Odiel Missinne en André Degrave, Walter Jansseune, Georges Reynaert, Albert Sinnaeve, Noël Porteman,…In die groep bracht Walter Jansseune regelmatig de gloriedagen van het koor van E.H. Stefaan Gyselen – onderpastoor in Diksmuide in de vroege jaren 50 -ter sprake. Walter Jansseune lid van het koor van E.H. Gyselen zong in het vierende Sint-Niklaaskoor tot zijn verhuis naar Koksijde, Denise Raes ook lid van dit parochiekoor, zingt nu nog mee. Die kleine groep mannen repeteerde bij koster Gerard Matten in de Wilgendijk. Als ‘koorleiders’ kende ik de onderpastoors E.H. Raymond Reyserhove – beslagen in gregoriaanse zang – en na hem E.H. Roger Doom. Hij was proost van de VKSJ en nodigde de oudste VKSJ-meisjes en hun leidsters uit naar die enkele repetities per jaar. Daaruit groeide een gemengd koor. Het was E.H. R. Doom die in 1975 een paar weken voor kerstdag dit zei: “Hou er wel rekening mee dat ik met kerstdag ‘de maat niet kan slaan’. (eenvoudige vertaling van dirigeren).” De groep keek in mijn richting en dit was goed om 25 jaar koorleider te zijn.
Veertig maal veertig repetities in de voorbije veertig jaar.
Die groep had ambitie en wou vanaf 1976 wekelijks repeteren, eerst nog op zondagmorgen later op vrijdagavond. Bij de overname door Katrien in 2001 veranderden we naar woensdagavond. De vrijdagavond was interessant voor de jongere koorleden, maar zou niet houdbaar gebleven zijn omdat vrijdagavond meer en meer een uitgangsavond werd met groot cultureel- en ontspanningsaanbod. Veertig jaar lang is de aanwezigheid op de repetities voorbeeldig. Motivatie voor die aanwezigheid is uiteraard de aantrekkelijkheid van het zingen en van het zingen in groep. Om te volharden is er nog iets meer nodig. Het verzorgen van de liturgische diensten vindt men belangrijk.
Die vele repetities zijn er nodig voor nagenoeg evenveel uitvoeringen. Elk jaar zingt het koor op de hoogdagen en bijzondere dagen, zoals Aswoensdag. Er wordt ingegaan op de vraag van familieleden die het koor vragen de begrafenis van een familielid te verzorgen. We zingen enkele jaarmissen. Daarnaast is er een rubriek ‘diversen’ zoals secretaris Agnes die catalogeert.
Dit tien, twintig, dertig of veertig jaar te kunnen meemaken roept een gevoel van diepe dankbaarheid op. Dat deze viering van veertig jaar koor voor velen van ons dan ook een dankfeest mag worden. Wie enkele jaren lid is heeft al gauw veel aangename ervaringen beleefd. Aangename repetities, verzorgen van verschillende eucharistievieringen. Het verzorgen van begrafenissen wordt door de families van overledenen hoog gewaardeerd. De uitstappen, meestal met de partners, zijn een attentie voor de inzet.
Begeleiding van ons koor.
Tot hier las je enkel over repetities en uitvoeringen, wat nog niet aan bod kwam zijn de begeleidingen van ons koor. We zingen een zeldzame keer a capella. echter nagenoeg altijd wel met begeleiding. Toch heeft ons koor al veertig jaar geen vaste begeleider. We zijn verschillende muzikanten erg dankbaar voor de vieringen in Diksmuide. De eerste jaren van ons koorbestaan waren dit de kosters. Zo hebben Gerard Matten en Guido Theys ons begeleid. Na de kosters kwamen de organisten, Peter Devos, Jozef Debusschere (nog regelmatig), Henk Lust en nu Steven Verplancke. Het was aangenaam de waardering te mogen ervaren van die beroepsmuzikanten. Bij een aantal verplaatsingen was koorlid Georges Markey de begeleider. Koorlid Rein, jonge pianiste, was verschillende jaren steun in de repetities.
Stimulans
Inzet voor elk koor groeit uit het graag zingen , uit het gemeenschapsgevoel, voor een kerkkoor het verlangen de liturgische diensten te verzorgen. Toch is een appreciatie belangrijk en nodig. Belangrijk zijn de spontane, positieve en ook negatieve reacties waar iets uit te leren valt. Dank voor de financiële steun van de Kerkfabriek en ook voor de wel heel bescheiden gemeentelijke subsidie voor cultuur. Die steun veronderstelt nog veel inzet van dirigent en koorleden.